Ben sevgiyim, der Kurabiye.
Kurabiye, yavru kuş.
Ama ne oyuncu!
Kumru yavrucak.
Kumrular içinde bir yıldız,
toyluğu dönüştüren kırçıl
tüyleriyle. Kurabiye bir usta.
Lezzet ustası yaşamın. Tüner
başımın üstüne, inmez. Bi başıma
bırakmadan beni, bir başın var der.
Kurabiye, başımın üstünde yerin.
Ben sevgiyim, der Kurabiye.
Kumru yavrucak.
Kumrular içinde bir yıldız,
incecik gagasından dökülen o
zarif sesiyle. Kurabiye bir usta.
Lezzet ustası yaşamın. Seslenir,
tıpkı bir sevgili. Tane tane,
samimi, canını koparır da
verir gibi. Nazenin; Gagasının
ucunda sanki yüreği.
Kurabiye, başımın üstünde yerin.
Ben sevgiyim, der Kurabiye.
Kumru yavrucak.
Kumrular içinde bir yıldız.
Küçücük kanatlarına bakmadan
alır başını ufka doğru hesapsız
uçar gider. Hem dost…
İncelikli bir mesaj taşır bu noktada
en derin, en kuytu köşelere. Ben değilim
engin ruhumun sınırları. O
gittikçe -döner böyle. Hem sevgili…
Kurabiye, başımın üstünde yerin.
4 Temmuz 2010
Savaşeri Serkan
Bu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSil